Irak, podobnie jak cały Półwysep Arabski, jest niezwykle ważny z punktu widzenia strategicznego i geopolitycznego zainteresowania Unii Europejskiej. Procesy demokratyzacji Iraku, jak również westernizacji tego kraju, wymagają wsparcia. Z tego punktu widzenia porozumienie o partnerstwie i współpracy Unii z Irakiem zasługuje na słowa najwyższego uznania. Jest jednak jedno wielkie „ale” – to są prawa człowieka. Nie można współpracy, partnerstwa i handlu przehandlowywać za gwałcenie praw człowieka. Jest szyderczym i złowieszczym paradoksem, że 250 tys. chrześcijan w Iraku miało względnie większy spokój pod rządami totalitarnego i zbrodniczego reżimu Saddama Hussaina niż obecnie. Obecnie widzimy wejście agresywnego islamu, które skutkuje mordami, gwałtami i prześladowaniem nie tylko w Syrii czy w Mali, ale również w Iraku. Należy zażądać od władz Iraku, aby zagwarantowały w konstytucji, w ustawach, ale przede wszystkim w codziennej praktyce przestrzeganie praw człowieka względem wszystkich chrześcijan w Iraku.
