"Wciąż kocham Cię, jak Irlandię..." – tak mogliby o kraju zaśpiewać młodzi rodacy, którzy wyemigrowali do Irlandii za chlebem.
Obietnica "drugiej Irlandii" pojawiła się w kampanii wyborczej Platformy Obywatelskiej. Komentatorzy życia politycznego uznali ją za absurdalną. Za absurdalną, w ustach osoby, która uważa się za liberała, wiele osób uznało obietnicę "drugiej Irlandii" za żart PO. O co chodziło w wyborczej obietnicy Donalda Tuska?
Lider Platformy przekonywał w kampanii 2007 roku, że polska gospodarka może przeżyć cud na miarę irlandzkiego "tygrysa celtyckiego". „…Irlandia może być także tutaj, tylko musimy przyjąć irlandzkie reguły…” – przekonywał Tusk.
Podczas debaty wyborczej Donald Tusk chwalił sukcesy gospodarcze Irlandii. Twierdził, że gospodarka tego kraju - w kwestii obciążeń podatkowych - zabiera dwa razy mniej swojemu obywatelowi, niż państwo polskie. Wyraził nawet przekonanie, że Irlandia zawdzięcza swój "cud gospodarczy" neoliberalnym reformom. Mocno skonfundowany był jednak gdy zapytano go o to, jak wyglądają podatki w Irlandii i odpytywano z zasad społeczno-gospodarczych, którymi rządzi się ten kraj. Wyraźnie Donald Tusk nie był przygotowany na te pytania.
Szybko wypunktowano nieprzystawalność hasła wyborczego Platformy w porównaniu z jej własnym programem wyborczym.
Przyjrzyjmy się podstawowym rozwiązaniom, jakie zastosowały władze irlandzkie, w porównaniu do głównych tez programowych Platformy Obywatelskiej:
1. W Irlandii nie ma podatku liniowego, którego domaga się partia Tuska. Wręcz przeciwnie, podatek dochodowy jest wyższy niż w Polsce - wynosi 20% i 41%.
2. System podatkowy jest w Irlandii bardzo skomplikowany z licznymi ulgami, a politycy PO, liberałowie są im przeciwni.
3. Partia Donalda Tuska często powtarza, że trzeba obniżać kwotę, jaka z pensji idzie na ubezpieczenia społeczne. W Irlandii opłata na Pay-Related Social Insurance wynosi 16-17% zarobków.
4. Zwalczane przez polskich liberałów minimalne wynagrodzenie wynosi w Irlandii 50% średniej płacy i należy do najwyższych w Unii Europejskiej.
5. Irlandia ma silnie rozwinięty system pomocy społecznej. Rodzice wychowujący samotnie dzieci mogą otrzymać specjalny, nieopodatkowany zasiłek. Istnieje też Child Benefit. Świadczenie to przyznaje się każdemu, kto wychowuje dziecko. Zasiłek wynosi 150 euro miesięcznie na potomka i jest wypłacane nawet do chwili, aż ukończy 19. rok życia.
6. Wbrew temu, co mówił Tusk, władze Irlandii mają silny wpływ na gospodarkę. Zachowują pełną kontrolę nad wieloma dziedzinami, uznawanymi za strategiczne.
Irlandzki "cud gospodarczy" nie jest więc, wbrew temu co mówił lider Platformy Obywatelskiej, efektem liberalnej rewolucji, ale umowy społecznej zawartej w 1987 r. przez partie polityczne, związki zawodowe i organizacje pracodawców. I gwarantowanej właśnie przez państwo, co trzy lata odnawianej.
Po tej, zapewne pamiętnej dla Donalda Tuska i jego partii, debacie hasło "drugiej Irlandii" pojawiało się już tylko jako wzmianka.
Prezydent zauważył, że obiecywanie, iż w ciągu czterech lat można zreformować polską gospodarkę na wzór Irlandii, jest pozbawione podstaw. Lech Kaczyński, nawiązując do hasła kampanii PO "Polska zasługuje na cud gospodarczy na miarę drugiej Irlandii", powiedział: „…Mówienie takich rzeczy jest robieniem ludziom wody z mózgu, szczególnie ludziom młodym…”.
Jarosław Kaczyński również nie odmówił skomentowania hasła wyborczego Platformy. „…My mamy politykę, a nie cud, nie wierzymy w cuda. Do cudów odwołują się ci, którzy tak naprawdę nie mają żadnego pomysłu nie mają nic do powiedzenia…” - mówił Jarosław Kaczyński na konwencji wyborczej PiS w Łodzi (06.10.2007).
Sukces gospodarczy Irlandii w Unii Europejskiej spowodował, że do kraju św. Patryka wróciły dziesiątki tysięcy emigrantów zarobkowych, a młodzi Irlandczycy nie chcą już wyjeżdżać.
